به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

نگاهی به زندگی پدر داستان نویسی کوتاه

تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۶۵۷۶۶

۱۷ آبان سالروز درگذشت محمدعلی جمالزاده، نویسنده، مترجم و بنیان گذار و تئوریسین حوزه ادبیات مدرن که نقش مهم و بی بدیلی در ایجاد اندیشه‌های نو در عرصه داستان نویسی داشت، است.

جمال زاده را می‌توان بدون شک روایتگر ادبیات جدید دانست چرا که وی ادبیات ایران را که صد‌ها سال دارای نثری قدیمی و آهنگین بود به عرصه‌ی جدیدی وارد کرد، به جرئت می‌توان گفت او عرصه‌ای جدید در داستان نویسی ایران به وجود آورد، سنت‌های کهن داستان سرایی را با فنون داستان نویسی اروپایی تلفیق کرد و اثراتی ماندگار را در عرصه ادبیات از خود به یادگار گذاشت، داستان‌هایی چنان ساده، صمیمی خلق کرد که می‌تواند برای هر یک از ما اتفاق بیفتد را با روایتی چنان روان، گیرا، دلچسب آغاز می‌کند و باعث می‌شود که مخاطب بار‌ها به سراغ داستان برود و تا آن را تمام نکرده به سراغ کار دیگری نرود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او مبدع نوعی محاوره‌ی ادبی بود و به طرز شگفت آوری میان ادبیات محاوره‌ی کوچه و بازار و آنچه به عنوان نثر روی کاغذ می‌آورد مرزی قائل بود که باعث میشد شان و منزلت ادبیات و تقدس آن حفظ شود، همین ابتکار او سبب دیده شدن داستان هایش شد، داستان‌هایی که به دلیل روایت واقع گرایانه گوشه‌هایی از روزمرگی‌های مردم ایران در دوره‌ی قاجار و پهلوی را با بیانی گرم به تصویر می‌کشد.

تمامی آثار جمال زاده آمیخته با انتقاد است، وضعیت نامطلوب معیشت مردم که سبب عقب ماندگی کشور شد را دز قالب داستان شرح می‌دهد و از این طریق به انتقاد از شرایط پرداخته و با نکته سنجی مسائل اجتماعی، مشکلات و کمبود‌ها را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد.

از ویژگی‌های آثار جمال زاده استفاده از طنز در نوشته هایش است، این طنز صرفا برای خنداندن مخاطب نیست بلکه از طنز برای توجه دادن ذهن مخاطب به موارد دیگر است و باعث گشودن دریچه‌هایی از تفکر و توجه‌ای است که در پس آن طنز برای مخاطب رخ می‌دهد.

استفاده از تیپ سازی و شخصیت پردازی یکی دیگر از ویژگی‌های داستان‌های اوست که همه‌ی این شخصیت‌ها به نوعی نماینده بخشی از جامعه هستند و چنان استادانه قلم می‌زند که مخاطب با خواندن داستان حس می‌کند شخصیت‌ها را می‌شناسد.

یکی دیگر از ویژگی‌های آثار جمال زاده استفاده از باور‌های عامینانه و خرافه در داستان هایش است، او به خوبی با خرافه مخالفت دارد و در بررسی داستان‌های او به تلاش او در مخالفت و رویارویی او با خرافه و باور‌های عامیانه می‌رسیم، وی ادبیات را ابزاری برای آموزش و پرورش مخاطب و ارتقای سطح فرهنگ آن‌ها میدانست به نحوی که خواننده با درک وجهی از واقعیت گرایی با خالق ماجرا‌ها همسو میشده و نمونه‌های آن را در دنیای واقعی تجربه کرده و وقایع و ماجرا‌ها را حدس میزده است.

آثار او رویکردی اجتماعی دارد و در بیان این مسائل اجتماعی ناخودآگاه به بخش تاریخی آن زمانه گریزی می‌زند، نقش بی بدیل او در رونق صنعت ترجمه را نمی‌توان انکار کرد او به ادبیات مدرن اعتقاد داشت و بر این باور بود که در روزگار جدید باید رمان‌ها و کتاب‌های مشهور جهان به آسانی در دسترس مخاطب قرار گیرد.

وی با ترجمه ۱۵ کتاب مشهور جهان به زبان فارسی باعث رشد و شتاب صنعت ترجمه و آشنایی بیشتر مردم ایران با ادبیات غرب شد.

دارالمجانین، راه آب نامه، صحرای محشر، سر و ته یک کرباس، غیر از خدا هیچ کس نبود، تلخ و شیرین، کهنه و نو، شورآباد، قصه ما به سر رسید از مهم‌ترین آثار او است.

استفاده از ضرب المثل و فرهنگ عامه

سادگی، استفاده از فرهنگ عامه و فولکلور و کاربرد ضرب المثل‌ها باعث شده که در آثار خود با حفظ فرهنگ بومی از شیوه‌های نوین استفاده کند به همین دلیل داستان‌های کوتاه او به عنوان الگو در ادبیات داستانی به شمار می‌رود‌.

پدر داستان نویسی کوتاه

امروز ۲۵ سال از درگذشت بزرگ مردی می‌گذرد، از درگذشت صاحب استعدادی که با نثر شیوای خود هزاران نفر را شیفته ادبیات و داستان کرد، مردی که پدر داستان نویسی کوتاه است، اما ظرفیت شناختی او بسیار گسترده‌تر از آن است که در قالب این عنوان کوتاه ادای دینی به او، هنرش و تاثیر فاخری که در ادبیات معاصر کشور داشت باشد.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیات

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: محمد علی جمال زاده داستان نویسی ۱۷ آبان داستان نویسی جمال زاده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۶۵۷۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاهی به سینمای کارگری ایران به مناسبت روز کارگر

گرچه سینمای کارگری در ایران به‌دنبال سینمای نئورئالیسم ایتالیا پیش از وقوع انقلاب اسلامی کلید خورد، اما دیری نپایید که با گذشت سال‌های نه چندان طولانی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، سینمای کارگری رنگ بیشتری به خود گرفت؛ سینمایی که گذشته از سهراب شهیدثالث و کامران شیردل تا پیش از نیمه دوم دهه ۵۰، خسرو سینایی، عباس کیارستمی، رخشان بنی‌اعتماد، کیانوش عیاری، ابوالفضل جلیلی، اصغر فرهادی و سعید روستایی را در دایره مهم‌ترین فیلمسازان خود از بعد از وقوع انقلاب می‌بیند.

در کنار فیلم‌هایی، چون «نگهبان شب» و «جنگ جهانی سوم» از رضا میرکریمی و هومن سیدی که مهم‌ترین نماینده‌های آثار کارگری اخیر سینمای ایران شمرده می‌شوند، از «به‌آهستگی» مازیار میری، «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» وحید جلیلوند، «خداحافظی طولانی» فرزاد موتمن، «شیفت شب» نیکی کریمی، «پنج ستاره» مهشید افشارزاده و «ساعت ۵ عصر» مهران مدیری می‌توان از دیگر آثار عرصه یادشده یاد کرد.

همچنین مجید مجیدی با «آواز گنجشک‌ها»، علی رفیعی با «آقا یوسف»، بهرام توکلی با «اینجا بدون من»، جمشید محمودی با «چند متر مکعب عشق»، احمدرضا معتمدی به واسطه «آلزایمر» و منوچهر هادی به‌واسطه «کارگر ساده نیازمندیم»، از جمله دیگر کارگردانانی هستند که با ساخت فیلم‌های یادشده در تولید آثار سینمای کارگری دستی بر آتش داشته‌اند.

البته پیداست که در برخی از آنها نظیر «جدایی نادر از سیمین»، نقش کار و کارگر، محوری و موضوع اصلی نیست، اما به نوبه خود بر آن بودند تا ادای دینی به این صنف آسیب‌پذیر جامعه داشته باشند.

به هر روی سینمای ایران به واسطه دغدغه و ذوق سینماگرانش همواره بر آن بوده تا در کنار سایر متعلقات آثار اجتماعی، موضوعات کار و کارگری را نیز به کانونی از تصاویر قصه‌گو بدل کند؛ که در این زمینه گام‌های خوبی نیز برداشته است.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر